عوامل فردی، اقتصادی، اجتماعی، محیطی و زراعی مؤثر بر پذیرش یکپارچه‌سازی اراضی کشاورزی: مورد مطالعه شهرستان شیراز

پراکندگی و کوچک بودن اراضی یکی از مشکلات اصلی توسعه­ی کشاورزی ایران می‌باشد. هدف این تحقیق شناسایی عوامل موثر بر پذیرش یکپارچه‌سازی اراضی توسط گندمکاران شهرستان شیراز می‌باشد. با استفاده از روش نمونه‌گیری طبقه‌بندی تصادفی و فرمول کوکران پرسشنامه در بین 480 نفر تکمیل گردید. یافته­ها نشان داد که پذیرندگان دسترسی بیشتری به خدمات ترویجی در مورد اطلاعات یکپارچه­سازی داشته و نگرش بهتری در مورد مزایای اجرای یکپارچه­سازی دارند. به همین دلیل آمادگی بیشتری برای مشارکت در فعالیتهای اجتماعی داشته و از اعتماد و انسجام بیشتری برخوردار هستند. نتایج رگرسیون لوجستیک نشان می‌دهد که متغیر دیدگاه نسبت به مزایای طرح اثر مثبت بر پذیرش طرح یکپارچه‌سازی اراضی از سوی گندمکاران دارد. فاصله­ی قطعات اراضی از یکدیگر، درآمد ناخالص حاصل از فروش گندم به­عنوان عوامل اقتصادی و متغیر اعتماد اجتماعی به­عنوان عامل اجتماعی اثر مثبت بر پذیرش یکپارچه‌سازی اراضی دارند. همچنین متغیرهای متوسط اندازه قطعات اراضی، تعداد قطعات، قیمت یک هکتار زمین کشاورزان و شیب قطعات بر روی پذیرش یکپارچه‌سازی اراضی به وسیله گندمکاران اثر منفی دارند.   طبقه­بندیJEL:Q1, L9